அவன் காதல்,
நின்று நிதானமாய்,
யோசித்து, ஒத்திகை பார்த்து,
அழகாய், கவிதையாய் எல்லாம்
பெய்யத் தெரியாத
அப்பிகை மழை.
பெய்யென பெய்கையில்,
குடை விரித்துக்கொ(ள்ளா)ல்லாதே…
தாங்காது.
o
அவன் காதல்,
கொட்டும் அப்பிகை மழை.
தேநீர் குவளையின் கதகதப்பில்
ரசிக்கக் கூடியதில்லை,
குடைபிடித்து, ஒதுங்கி
ஓடத் தேவையில்லை,
இறங்கி நட, மெல்ல நனை,
மழையிடம் உன்னைக் கொடு,
மழையை கொஞ்சம் கையில் ஏந்து.
உனக்கும் பிடிக்கும்.
o
மழையின் கல்லறையில் பூக்கும்
வானவில் ரசிக்கும் தேவதை அவள்.
அவளுக்கான வானவில் செய்ய
மீண்டும் மீண்டும் பிறக்கும் மழை அவன்.
தேவதையே வானவில் வேண்டுமா?
- காதலிக்கப்படாதவன்
No comments:
Post a Comment